Kees Klok

 

Dichter, vertaler en historicus Kees Klok (Dordrecht en Thessaloniki), schrijft onder andere over Griekenland.

  


Schuilplaats

 

Ik zat in Plato’s grot. Waar

anders moest ik schuilen

voor de regen?

De meester zelf

stond aan de tapkast

in diep gepeins verzonken. Hoe

anders moest hij zich

een houding geven?

 

Er waren veel schimmen

uit een eerder bestaan

en aan kleine tafels,

bedoeld om het gezellig te maken,

zaten dichters te praten

met vlinderende bakvissen.

 

De lampen staken uit de vloer.

Uit naden tussen de plavuizen

welde regenwater op.

 

Ik voelde mij hulpeloos jong.

 

Uit: In dit laagland. Gedichten. Wagner & Van Santen, 2005

 


 

Athos

 

 

Hier koestert men onder nachtelijke rituelen

het eeuwenoude knekelhuis

en knerst de aanbidding van de Maagd

van het memento mori.

 

Hier trilt nog de bourdon van een geloof

in hemel en in hel, in doodzonde

om de lusten des vlezes en in het leed

dat Caïn zijn broeder aandeed.

 

Hier leeft nog de legende van de onverwoestbare

woestijn waarin het goed strijden

met de duivel was, met soms een brandend

braambos of het offer van een zoon.

 

Berg zonder rede, met zwartgerokte mannen

rond het gouden kalf van een verstreken tijd.

 

Uit: In dit laagland. Gedichten. Wagner & Van Santen, 2005

 


 

ΚΟΙΝΥΡΑ- ΘΑΣΟΣ

 

Ο βράχος μπρος στην ακτή κοιμισμένη φάλαινα,

μα όταν το βράδυ ανάψει κάποιο φως

στο ερειπωμένο σπίτι, φυλά σκοπιά,

όπως μια σφίγγα καιροφυλακτεί για τη Γοργόνα

(ήδη ξεχασμένη ή ούτε καν ποτέ γνωστή

στους λουόμενους της αμμουδιάς).

 

Εδώ κάπου έγραψε ο Θουκιδίδης

δυο χιλιάδες χρόνια ιστορία,

αλλά στην ταβέρνα του Αγοραστού

το ψάρι και το κρασί πηγαίνουν χέρι χέρι

κι ένα φεγγάρι ακόμη πιο αρχαίο

προκαλεί έκπληξη με ζητωκραυγές.

 

Ενώ κάποιοι διασκεδάζουν με αστεία,

ένα παιδί του τσίρκου χορεύει

στο δρόμο που οδηγεί προς το τέλος,

κι από την άλλη γονείς ανήσυχοι

προβληματίζονται για το δικό τους σπιτικό,

γιατί η γλώσσα της αγάπης τους

πέτρωσε έτσι όπως η γη.

 

Μια μητέρα πολύ νεανικά ντυμένη

τραβά το γιο της απ’ το χέρι.

Στο βάθος οι παφλασμοί της θάλασσας

συνθέτουν βυζαντινή λειτουργία.

 

Κέις  Κλοκ

 

Μετάφραση : Στέλλα  Τιμωνίδου

Kinira

 

De rots voor de kust een slapende walvis,

 

maar als er ’s avonds licht brandt

in het afbrokkelende huis, opent zij

een waakzaam oog, als een sfinx

die behoedt tegen de Gorgona

(door het strandvolk allang vergeten

of nooit zelfs gekend).

 

Hier ergens schreef Thucydides

tweeduizend jaar historie,

maar op het terras van Agorastós

gaan vis en wijn van hand tot hand

en wekt een nog oudere maan

luidruchtige verbazing.

 

Terwijl men lacht om vrolijke verhalen

danst een circusjongen

op weg naar het einde

en tobben bezorgde ouders over

een eigen huis, want hun taal

der liefde is even versteend

als het land.

 

Een te jong geklede moeder

neemt haar zoon bij de hand.

In de diepte ruist de zee

een Byzantijnse liturgie.

 

Kees Klok

 

Uit: In dit laagland.

Gedichten. Wagner & Van Santen, 2005


 

 Griekse gedichten

 

©  Ecogriek